اجرای این تئوری مستلزم آن بود که کشور های اسلامی منطقه از طرح ملک فاروق حمایت نمایند و چه بهتر بود که در این راستا کشور های مطرح و بزرگ اسلامی از آن حمایت نمایند

. از این رو و در چار چوب این تئوری بود که ایران به عنوان بزرگترین کشور اسلامی در خاور میانه مورد عنایت ملک فاروق قرار گرفت

. اطلاعاتی که سفارت مصر در اختیار ملک فاروق قرار داد باعث شد تا پیشنهاد ازدواج دو شاهزاده اسلامی ( محمد رضا و قوزیه ) در دستور کار سفارت مصر قرار گیرد و از طرفی تمایل رضا شاه به این ازدواج مقدمات یک ازدواج سیاسی را فراهم نمود .

فوزیه شهروند مصر ولی از تبار چرکسی، آلبانیایی و فرانسوی بود. او از دودمان پادشاهی محمدعلی پاشا است

. خاندان محمدعلی از تبار آلبانیایی بودند که در زمان فرمانروایی عثمانی‌ها در مصر به مدارج بالا رسیدند.

 ازدواج با شاه به فوزیه تابعیت ایرانی بخشید و مجلس شورای ملی او را ایرانی الاصل اعلام کرد.

فشار های سیاسی فاروق به شاه ایران و خواهرش که در دربارایران حکم نمایند ه او را در اجرای این هدف داشت ، سرانجام نتیجه منفی را به همراه داشت .

 این امر زمینه های سردی روابط ایران و مصر را به دنبال داشت

ناکامی فاروق در رسیدن به خلیفه مسلمین شدن و همچنین تلاش او برای جدائی از همسرش ( فریده ) باعث شد تا زمینه های جدائی فوزیه را از شاه ایران فراهم نماید و سرانجام برای طلاق همسرش که از نظر شرع اسلامی و قوانین جاری مصر امری مذموم تلقی می شد و دادن پاسخی دندان شکن به محمد رضا شاه ، فوزیه را به بهانه شرکت در مراسم یاد بود ملک فواد به مصر دعوت نمود و با لطایف الحیل بسیار مانع از باز گشت او به ایران شد و با تلاش های دیپلماتیک موفق به گرفتن طلاق فوزیه از محمد رضا شد .

ثبت رسمی طلاق در مصر به سال ۱۹۴۵ و در ایران به سال ۱۹۴۸ انجام شد. بعد از آن فوزیه در ۲۸ مارس ۱۹۴۹ با سرهنگ اسماعیل حسین شیرین بک وزیر دفاع و فرمانده نیروی دریایی سابق مصر و از بستگان خود در قاهره ازدواج کرد.

حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های نادیا و محمد بود.

 با کودتای ضد سلطنتی ۱۹۵۲ در مصر، عنوان شاهزادگی از فوزیه گرفته و ثروتش نیز مصادره شد.

 او پس از ان حاضر به ترک کشورش نشد و به همراه همسرش در اسکندریه زندگی می‌کند.

 فوزیه هیچگاه در مورد دوران ملکه بودنش مصاحبه‌ای نکرد و خاطراتش را منتشر ننمود.

میدانی نیز به نام وی در شهر تهران نامیده شد که پس از جدایی او از محمدرضا به «میدان شهناز» و پس از انقلاب به میدان امام حسین تغییر نام داد.



همسر عزیزم

از عالیجناب سفیر مصر در ایران شنیدم که شما مایل هستید مستقیما از طرف من بشنوید که مایل به پایان دادن به زندگی زناشوئی خود هستم… در حقیقت من چنین تصمیمی را گرفته‌ام و به سفیر شما در مصر اطلاع داده‌ام و این یادداشت تاکیدی است بر این تصمیم نهایی من…

ازدواج ما ، برای اعلیحضرت و من ، آن سعادتی را که حق هر دوی ماست ، به ارمغان نیاورد و بعد از تفکر زیاد به این نتیجه رسیدم که تنها طلاق است که می‌تواند سعادت ما را به صورت جداگانه تامین کند. از شما درخواست می‌کنم موافقت کنید نقطه پایانی را به این وضع که ادامه بیشتر آن امکان ندارد ، بگذاریم. من می‌دانم که طلاق برای هر دوی ما دردآور است ولی ما باید در راه کشورهای خود فداکاری کنیم. اعلی حضرت می‌توانند همیشه در انتظار دوستی صادقانه اینجانب باشند. از درگاه خداوند خواهان سعادت آن اعلی حضرت و رفاه کشورتان هستم.
امضاء : فوزیه احمد فواد


متن اعلام طلاق از دربار ایران که شاه خود شخصا از رادیو برای ملتش خواند :

    سه سال پیش علیا حضرت ملکه فوزیه بنا به دلایل پزشکی ایران را ترک گفتند و اخیرا تقاضای طلاق کرده‌اند ، زیرا اقامت معظم لها در تهران برایشان از نظر سلامت جسمانی مضر است.

 در اجابت به این درخواست ، ما محمدرضا پهلوی شاهنشاه ایران طلاق خود را از همسرم علیاحضرت فوزیه اعلام می‌کنیم… این طلاق در روابط ایران و مصر اثری نخواهد داشت ، بلکه این روابط بهتر از گذشته خواهد بود.